آسیبشناسی روانی به تجزیه و تحلیل دقیق تجارب نابهنجاری و رفتارهای افراد بیمار روانی میپردازد و به تشخیص و درمان بیماریهای روانی کمک میکند. این مفهوم به ما کمک میکند تا رفتارها و افکار افراد را به دقتتر و عینیتر شناسایی کنیم، اما همچنین ابهاماتی در خود دارد.
تعریف چند اصطلاح
ناخوشی به معنای احساس ناراحتی و درماندگی است. بیماری به وجود آسیبها یا علل جسمی اشاره دارد. علاوه بر این، بیماری و ناخوشی معمولاً همراه هم هستند، اما در برخی موارد بیماری بدون ناخوشی اتفاق میافتد، مثلاً در مراحل اولیه سرطان.
مفهوم ناخوشی در آسیبشناسی روانی از اهمیت زیادی برخوردار است و ممکن است به معنای وسیعتری استفاده شود. در اختلالات روانی، عوامل جسمانی و روانشناختی ممکن است همزمان وجود داشته باشند و معمولاً علائم گوناگونی را شامل میشوند.
علل اختلالات روانی میتوانند مستقیم یا متعدد باشند. عواملی مانند تجربیات کودکی و عوامل ژنتیکی ممکن است به شکل مستقیم تأثیر بگذارند. همچنین، علل متعددی میتوانند با یکدیگر تعامل کنند.
در تشخیص علل اختلالات روانی، رویکردهای کمی و کیفی همگی به کار میروند. همچنین، تفکیک علل زمینهساز، آشکارساز، و تداوم نقش مهمی در این فرآیند دارد.
*توجه*
برای دریافت فصل های دیگر روی لینک زیر کلیک کنید.